Hoensbroek
10 mei 1940 De Duitse bezetter heeft zijn intrek genomen in de R.K. meisjesschool St.Jan aan de Hoofdstraat. Hier zien wij een soldaat van de beruchte Duitse Feldgendarmerie (militaire politie) voor deze school staan. Bron: M.P. |
|
10 mei 1940 De Duitse bezetter heeft zijn intrek genomen in de R.K. meisjesschool St.Jan aan de Hoofdstraat. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
Tijdens de eerste dagen van de bezetting bepalen Duitse troepen ook het straatbeeld in Hoensbroek. Hier zien wij een Duitse soldaat voor de zaak van Knibbeler staan. Bron: M.P. |
|
De Duitse bezettingsmacht in Hoensbroek. Bron: M.P. |
|
Op 11 mei 1940 zien wij al de eerste Belgische krijgsgevangenen in Hoensbroek opduiken. Het zijn in dit geval Marokkaanse soldaten, welke vanuit Hoensbroek op transport naar Duitsland gaan. Bron: M.P. |
|
13 mei 1940 Het Duitse wachtbataljon van de staatsmijn Emma poseert voor een woning aan de Kastanjelaan. Bron: Hans Weening |
|
Direct na de Duitse inval op 10 mei 1940 verschenen dit soort pamfletten. Het was de bedoeling dit te lezen en door te geven! Bron: Toon Heslenfeld |
|
Het personeel van de Distributiedienst. Al voor de oorlog was er schaarste aan levensmiddelen, textiel, zeep, schoenen, enz. Om een eerlijke verdeling van goederen onder de mensen te krijgen, werd er door middel van bonnen gerantsoeneerd. Dat hield in dat alleen iemand met een distributiestamkaart bij het distributiekantoor bonnen kreeg, waarmee in de winkel de producten, die op de bon stonden, gekocht konden worden. Het eerste product dat op de bon kwam, was in oktober 1939 de suiker. Het laatste product, koffie, werd in 1958 vrijgegeven. Het R.K. "Verenigingsgebouw Amicitia" aan de Markt werd het distributiekantoor voor Hoensbroek en de omliggende gemeenten Spaubeek, Schinnen, Amstenrade en Nuth. Jozef (Zef) DelaHeye werd hoofd van het districtskantoor. De bonkaarten werden met de fiets rondgebracht in de diverse gemeenten. Regelmatig kwamen overvallen voor, want met bonkaarten kon ook eten voor onderduikers worden gekocht. Daarom ging naderhand een politieagent mee. De staf en het personeel van de distributiedienst werden vrijgesteld van de Arbeitseinsatz in Nazi Duitsland. Op de eerste rij herkennen wij v.l.n.r. ?, Van Boxtel, J. Habets, J. DelaHeye, H. Diederen, Syben, P. Widdershoven, Vossen en L. Crapels. Tweede rij: ?, Streutjens, P. Bisschops, ?, J. Marcelis, T. Konings, J. Hermens, A. Stam, L. v. Son, B. Harmsen, N. Germanus, J. Gommans, T. Janssen, Duysings, J. de Troye en J. Vogels. Derde rij: ?, Ridderhof, A. Voncken, Peters, Peters, ?, Stassen, Habets, ? en ?. Bron: Hans Heltzel + Paul Borger |
|
Er golden ook rantsoenen voor winkeliers tijdens de oorlogsjaren en de jaren erna. Deze rantsoenkaart voor gedistilleerd is van Wijnhandel-Slijterij A. Hamers te Hoensbroek. Linksonder zien wij dat men deze kaart zindelijk moest bewaren! Verder zien wij nog een broodbon. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
Distributiebonnen worden gebruikt indien maatregelen voor een eerlijke verdeling van goederen over de bevolking door middel van rantsoenering noodzakelijk zijn. Gedurende een oorlog of andere crisissituatie kunnen tekorten aan grondstoffen en/of voedsel optreden waardoor een verdeelsysteem moet worden ingevoerd omdat anders een deel van de gebruikers van voedsel en goederen hiervan verstoken raken. De bedoeling is bovendien hamsteren en speculeren tegen te gaan. Om ervoor te zorgen dat iedereen tijdens deze tijden van gebrek toch aan grondstoffen en voedsel kan komen, kan een overheid overgaan tot de verstrekking van distributiebonnen. Wanneer een product als bijvoorbeeld koffie wordt gerantsoeneerd tot een pak per persoon, mag een winkel slechts een pak per persoon verkopen. Maar deze persoon kan meerdere winkels afgaan, of zijn gehele familie op pad sturen om ieder een pak koffie te kopen. Om de rantsoenering effectief te maken is daarom een controlemiddel nodig: de distributiebon. Bron: P.R. |
|
Legitimatiebewijs van de luchtbeschermingsdienst Hoensbroek op naam van B.P. Vosse, geb: 14-1-1889 te Haarlem, wonende te hoensbroek Amstenraderweg 14. Vosse was Brandmeester voor de luchtbeschermingsdienst. Bron: Jean Corbey |
|
1 september 1941 Persoonsbewijs van: Mathilde, Josefina Breiden. Geboren 12 dec 1890 te Aken (D). Woonadres: Akerstraat 214 Hoensbroek. In de loop van 1941 wordt het persoonsbewijs ingevoerd. Het persoonsbewijs wordt ontwikkeld door de Nederlandse ambtenaar Jacobus Lambertus Lentz in samenwerking met de Duitse bezetter. Geen land in Europa heeft een identiteitsbewijs dat technisch en administratief zo volmaakt is. Iedere Nederlander vanaf 15 jaar moet dit identiteitsbewijs, voorzien van pasfoto en vingerafdruk, altijd bij zich dragen. De gegevens staan genoteerd in een centraal register. De invoering stuit op weinig verzet. Bron: J.P. |
|
Deze twee "Tweede Distributie Stamkaarten" zijn van moeder en zoon Bruens van de Kortestraat (huidige Korteweg) te Hoensbroek. "De tweede distributiestamkaart" In het begin van 1944 kwam door vervalsingen en diefstallen uit distributiekantoren zoveel valse persoonsbewijzen, distributiekaarten en andere papieren in omloop dat de registratie van de Duitsers vrijwel waardeloos was geworden. Dat beseften ook de Duitsers, reden dat er een nieuwe distributiestamkaart werd ingevoerd, paniek bij het verzet. De nieuwe stamkaart zou alleen geldig zijn in het eigen district, dus de woonplaats die officieel op het persoonsbewijs stond aangegeven. De stamkaart moest door ieder persoonlijk in zijn woonplaats worden opgehaald. Op het persoonsbewijs werd dan een zegel geplakt, waarvan het nummer correspondeerde met dat op de nieuwe stamkaart, elke gemeenten had een eigen nummer. Bij de uitreiking hielden Duitsers en NSB’ers toezicht. Lange registers van gezochte personen waren er aanwezig. Wie toch ging liep in de val. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
Tweede distributiestamkaart op naam van C.M.J. Vossen uit Hoensbroek. Bron: M.P. |
|
"Godsvertrouwen, Liefde, Voor Volk En Vaderland, Eerbied Voor Den Arbeid" NSB Lidmaatschapskaart van Jan v.d. V van de Nassaustraat 23 te Hoensbroek, welke het stamboeknummer 139978 droeg. Bron: J.P. |
|
Van het lidmaatschap der Nationaal-Socialistische Beweging in Nederland (NSB). Dit "paspoort" behoorde toe aan Dhr. J v.d. V uit Hoensbroek. Hij had het stamboeknummer: 139978, verder zien wij een epaulet plus embleem van de NSKK, het Nationalsozialistische Kraftfahrkorps (Nationaalsocialistische Motorkorps), waar v.d. V bij diende. Bron: J.P. De Nationaal-Socialistische Beweging in Nederland (afgekort NSB) was een Nederlandse politieke partij die van 1931 tot 1945 heeft bestaan. De NSB was op nationaalsocialistische leest geschoeid en fungeerde ten tijde van de Tweede Wereldoorlog als collaboratiepartij. Bron: Wikipedia |
|
Nederlandse wervingsposter voor het NSKK. Onder de Duitse bezetting tekenden tussen de 9000 en 10.000 Nederlanders, onder wie NSB-leider Anton Mussert, voor het NSKK, het Nationalsozialistische Kraftfahrkorps (Nationaalsocialistische Motorkorps). Daarmee prijkte het NSKK in Nederland op de tweede plaats in de ranglijst van populaire Duitse onderdelen, na de Waffen-SS waar naar schatting zeker 23.000 Nederlanders dienden. De Nederlanders werden, samen met Vlamingen, opgeleid in Vilvoorde en Diest (België). Bron: J.P. |
|
Feldpost (veldpost)- 19 feb 1943. Brief aan Fam. Rostohar van de Mauritsstraat 10 in Hoensbroek. Deze post werd verstuurd door hun zoon "Schutze" Gustav Rostohar welke in Kleve (Dld) diende als Schutze bij: Schutz Batt 217 - 2 Komp. Bron: J.P. |
|
August Rostohar, vader van de bovenstaande Gustav, welke diende in de wehrmacht kreeg van de NSDAP een financiële ondersteuning. Bron: J.P. |
|
Ook deze NSDAP leden uit Hoensbroek kregen financiële steun van hun partij. Bron: J.P. De Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP, Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) was de partij die op 24 februari 1920 ontstond uit de Duitse Arbeiderspartij (DAP, Deutsche Arbeiterpartei). De NSDAP had als politieke ideologie het nationaalsocialisme, een mix van extreem nationalistische, extreem-rechtse en extreem racistische denkbeelden, met als boegbeeld Adolf Hitler. De partij kwam in 1933 in Duitsland aan de macht met behulp van propaganda die appelleerde aan het ressentiment onder de Duitse bevolking en door terreur tegen en intimidatie van politieke tegenstanders. Tot de eerste regeringsdaden behoorden de beknotting van de vrijheid van meningsuiting en het verbieden van andere politieke partijen. Bron: Wikipedia |
|
Karel Diederen 10-10-1917 / 2-3-1943 Tijdens de oorlogsjaren zat Karel Diederen in het verzet. Helaas werd hij verraden. Hij werd thuis, aan de Pastoorskuilenweg 63, opgehaald door agent Niesten, die zijn moeder beloofde dat zij Karel dezelfde dag nog terug zou zien. Helaas hebben zijn ouders, alsook zijn broer en zussen, hem nooit meer terug gezien. Hij overleed, na een verblijf van meer dan een jaar, in het concentratiekamp te Sachsenhausen-Oranienburg op 2 maart 1943. Het is verder een raadsel hoe de Duitsers aan Amsterdam als woonplaats zijn gekomen? Bron: Truus de Bruijn |
|
Eerste klas van meester Hahn op de "latere" basisschool De Heyster aan de Burgemeester v.d. Kroonstraat. Het gehele gebouw is versterkt met zandzakken zoals te zien op de achtergrond. Bron: Martin Köppen (achterste rij, 5de van links) |
|
Op 20 april 1943 was Seys-Inquart, de Rijkscommissaris van het bezette Nederland op werkbezoek in Heerlen. Daarna ging hij naar Hoensbroek, hier in de Heisterberg op weg naar de St. Josephstraat, waar het "Deutsches Haus" (Duitse-Huis) lag. Het betreft een onduidelijke foto, maar het LOMA-huis aan de Buttingstraat is op de achtergrond duidelijk zichtbaar. Op de onderste foto zien wij het "Deutsches Haus", aan de St. Josephstraat. In het begin van de jaren 30, werd het onder de naam "Ons Huis" als verenigingsgebouw voor de parochie Passart gebouwd. Tegenwoordig is het bekend als het "Harry Meers Huis". Op deze foto wappert de swastikavlag (hakenkruisvlag) aan de voorgevel van het Duitse Huis. Sinds de Tweede Wereldoorlog is het hakenkruis in westerse landen vooral een symbool geworden van de nazi's. Helemaal rechts zien wij een wollen uniformjas van de Allgemeine-SS, op maat gemaakt voor Arthur Seyss-Inquart. De jas is te bewonderen in het Nationaal Militair Museum. Bon: Paul Borger + H. Heltzel + J.J. Dussel + NMM |
|
20 april 1943 Aankomst van Seys-Inquart en zijn staf bij de ingang van de Duitse school aan de Hermesweg (Steenberg - Maria Gewanden). Tegenover de school lagen houten woningen, die de Staatsmijnen op de hele Steenberg als noodwoningen bouwde. De Duitse school was in 1930 gebouwd door de 'Stichting De Neutrale Volksschool', welke opkwam voor de socialistische doelstellingen. De Duitsers vorderden de "Rooie school" en vestigden er de Duitse school. Na de oorlog kregen de jongens van de VGLO en de MULO-school Don Bosco er onderwijs. Bon: Paul Borger + H. Heltzel |
|
20 april 1943 Ontvangst van Seys-Inquart, de Rijkscommissaris van het bezette Nederland door Burgemeester J. Martin, tijdens zijn bezoek aan de Duitse school aan de Hermesweg (Steenberg - Maria Gewanden) Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
Vertrek van Seys-Inquart en zijn staf bij de Duitse school aan de Hermesweg (Steenberg - Maria Gewanden). Tegenover de school lagen houten woningen, die de staatsmijnen op de hele Steenberg als noodwoningen bouwde. De Duitse school was in 1930 gebouwd door de 'Stichting - De Neutrale Volksschool', welke opkwam voor de socialistische doelstellingen. De Duitsers vorderden de "Rooie school" en vestigden er de Duitse school. Na de oorlog kregen de jongens van de VGLO en de MULO-school Don Bosco er onderwijs. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
20 april 1943. Seys-Inquart bezoekt de OVS (Ondergrondse Vakschool) van de staatsmijn Emma. Links achter zien wj Ir. JB van der Drift van de Staatsmijnen (Zwarte hoge hoed). Ir. van der Drift werd een maand later door de Duitse politie gearresteerd. (Fotograaf: Henry van Els) Bron: H. Heltzel + Paul Borger |
|
Lidmaatschapskaart & SA legitimatiebewijs van de Wehrsportabteilung O.G. (ortsgruppe) Hoensbroek. Op naam van: Heinrich Landvogt van de Heisterberg 59. Bron: J.P. De Sturmabteilung (ook wel SA of Bruinhemden genoemd) was een door Adolf Hitler in 1921 opgerichte beschermingsdienst (knokploeg) met in eerste instantie de taak om partijvergaderingen van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP) te beschermen tegen politieke tegenstanders en met als neventaak het intimideren van politieke tegenstanders. Bron: Wikipedia |
|
Steekkaart voor betalingen aan Michael Wellman wonende aan de Slakkenstraat 80 te Hoensbroek. Hij was evenals vele Duitse landgenoten werkzaam in de mijnindustrie. Bron: J.P. |
|
Hoe spreek ik Duitsch. Zakboekje voor Hollandsche en Vlaamsche arbeiders in Duitschland. Dit boekje werd door de Duitsers verstrekt aan mannen die verplicht te werk werden gesteld in Duitschland. Bron: M.P. |
|
Bidprentje van: Servatius Hendrikus Toussaint uit Hoensbroek Servatius was een van de 7 Limburgse slachtoffers van het Duitse geweld, als reactie op de April-Mei stakingen in 1943. Hij werd op 2 Mei 1943 gefusilleerd op de Hamersche Heide te Bergen. De andere zes limburgers welke terecht werden gesteld waren; Johannis Leendert Cornelis Boogerd, Martinus Antonius Marie Bouman, Leendert Theodorus Brouwer, Peter Leonard Ruijters, Renier Savelsberg en Meijnardus Jacobus Tempelaars. Servatius Toussaint woonde in de Beatrixstraat in Hoensbroek. De straat heette destijds Tunnelstraat genoemd naar de tunnel van het mijnspoor. In de oorlogstijd mochten straten niet de naam van het koningshuis dragen. Vandaar Tunnelstraat in oorlogstijd en later weer Beatrixstraat. Intussen heet de straat Grubbelaan. Toussaint woonde in het laatste huis bergafwaarts naast een houten protestantse kerk. De April-meistakingen in 1943 waren een serie spontane stakingen tegen een oproep van krijgsgevangenschap aan Nederlandse militairen en een van de grootste manifestaties van onvrede in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na deze stakingen nam het verzet en de onderduik sterk toe, en lieten de Duitsers de hoop varen dat met Nederlanders makkelijk samengewerkt kon worden en verhardden de bezetting. De aanleiding tot de stakingen was de bekendmaking op 29 april 1943 dat Nederlandse oud-militairen (die gevochten hadden in mei 1940) zich moesten melden voor krijgsgevangenschap en arbeidsinzet in Duitsland. Die onverwachte oproep aan 300.000 militairen sloeg in als een bom. Kort hiervoor (in februari 1943) had de deportatie van Joden een aanvang genomen. Ook werd de Arbeidsinzet ingevoerd. Als gevolg van de stakingen werden veel radio's in beslag genomen door de Duitsers. Dit leidde tot stakingen in Hengelo (Overijssel) bij de machinefabriek van Stork en andere Twentse fabrieken en op het platteland van Noord- en Oost-Nederland. Gaandeweg verspreidde de staking zich over bedrijven in het noorden, oosten en zuiden van het land. Boeren voerden ook actie: ze leverden geen melk aan de melkfabrieken. Daarom heet de april-meistakingen ook melkstaking. Bijzonder fel was ook de reactie in de Mijnstreek in Zuid-Limburg, waar de staking gesteund werd door de Rooms-katholieke Kerk. Mijnwerkers legden bijna de totale steenkoolproductie stil Een teleurstelling voor de stakers was dat de Nederlandse Spoorwegen bleven rijden. Ook bleef het stil in en rond Amsterdam, waar men de bloedige nasleep van de Februaristaking (1941) nog vers in het geheugen had. De Duitse bezetter reageerde ook op deze staking met harde hand. De opperste politiechef in Nederland, de SS'er Rauter, kondigde het politiestandrecht af. Daarbij konden 'verdachten' meteen, zonder vorm van proces, worden doodgeschoten. Van Groningen tot Limburg werden stakers gearresteerd. Daarbij vielen in totaal bijna tweehonderd doden, ongeveer 80 bij executies en verder bij beschietingen op straat. De namen van de doden werden op plakkaten bekend gemaakt. De staking eindigde op 5-6 mei 1943. De Gemeente heeft zorgplicht van zijn graf op het kerkhof bij de St. Janskerk. Bron: Emil Bernardi |
|
Mannen van de "Luchtbeschermingsdienst" op het platte dak van het gemeentehuis in Hoensbroek. De woning links op de achtergrond ligt aan de Wilhelminastraat. Wat frappant is aan deze foto is dat de mannen Duitse helmen dragen. Bron: Hans Weening |
|
Mannen van de "Luchtbeschermingsdienst" op het platte dak van het gemeentehuis in Hoensbroek. De LBD was een organisatie waarvan het personeel uit vrijwilligers bestond; tijdens de bezetting werd het personeel uitgebreid met ambtenaren. De LBD had tot taak de burgerbevolking te wijzen op de gevaren van luchtaanvallen, en op de maatregelen die de burgers zelf konden nemen om de risico's te beperken. Bron: Hans Weening |
|
Armband, welke werd gedragen door de luchtbeschermingsdienst. Bron: Dhr. Willems |
|
Armband, welke werd gedragen door de luchtbeschermingsdienst. Bron: Dhr. Willems |
|
De leden van de Luchtbescherming dienst, op de binnenplaats achter het stadhuis aan de Nieuwstraat. Deze foto dateert van 1943-1944. Zittend vlnr: A. Willems, P .Peeters, W. Aartsen, H. Haanen. Frontrij staand vlnr: H. Steengraver, …, Cobben, Van der Ven (?), …, G. Ramakers, H. Curvers, M. v.d. Berg, R. Jager, Bindels, Van Erp, Caenen, Dijkstra en Ploem. Middelste rij staand: Van Erp, F. Ladeur, M. Steengraver, J. Harmsen, Kerpentier, Roeleven, Stoffels, Caris, W. Curvers, Bijlsma en Velthaus. Achterste rij vlnr: …, Kalenka, Keulen, Quaedvlieg, M. Jannes, Kerpentier, H. Hoenen, J. Vellinga, V. Herwijnen, L. Simons, Kzok, Kleintjes, Van der Elzen, … en Van de Bos. Bron: Hans Heltzel |
|
22 februari 1944 - Installatie van de NSB Burgemeester Le Haen (rechts staand) te Hoensbroek. Hierbij aanwezig, zittend in het midden van de foto; Commissaris der Provincie, Graaf M de Marchant et d'Ansembourg. Ter gelegenheid van de installatie plechtigheid waren buiten tegen het gemeentehuis de Oranje-Blanje-Bleu kleuren en de vlag der NSB bevestigd. Bron: Rijckheyt + Delpher (klik hier voor het gehele krantenartikel - Pdf file) - Limburger Koerier 20-3-1944 |
|
Vader en zoon Johann en Johannes Ma(c)kowiak. Deze familie (Rijks Duitsers) was woonachtig in de Mettenstraat in Hoensbroek. Vader en zoon waren mijnwerkers en werkten in de Carolus Magnus Mijn (Zeche), in Übach-Palenberg (Duitsland), net over de Nederlandse grens. Uit bovenstaande papieren blijkt dat zij gebruik moesten maken van de grensovergang in Scherpenzeel, om bij deze mijn te komen. Johannes, de zoon, was tevens lid van de S.A. Wehrsportabteilung v.d. OrtsGruppe Hoensbroek. Johannes heeft zoals het een goed Duitser betaamde, dienst genomen in het Duitse Leger, en is volgens de informatie van de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge op 8 September 1944, op 21 jarige leeftijd gestorven op de Hoofdverbandplaats in Skirsnemune in Litauen. Johannes ligt begraven op het Katholieke kerkhof van Skirsnemune. Bron: A. N. |
|
Duitse ID "Ausweis" van vader Johann Makowiak. Bron: A. N. |
|
Johannes was tevens lid van de S.A. Wehrsportabteilung v.d. OrtsGruppe Hoensbroek. Hier zien wij zijn lidmaatschapskaart. Bron: A. N. |
|
Duitse ID "Ausweis" van zoon Johannes Mackowiak. Bron: A. N. |
|
Johannes is volgens de informatie van de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge op 8 September 1944, op 21 jarige leeftijd gestorven op de Hoofdverbandplaats in Skirsnemune in Litauen. Johannes ligt begraven op het Katholieke kerkhof van Skirsnemune. Bron: A. N. |
|
Kaart van Hoensbroek uit mei 1944. Deze kaart werd gemaakt op basis van luchtopnames van de geallieerden. Bron: Hans Weening (klik hier voor een vergroting - Pdf file) |
|
Korporaal Grodon C Powell van de 82nd Armored Reconnaissance battalion "verkenner", word welkom geheten door inwoners van Hoensbroek. De foto is genomen op 17 September 1944. Slager Jean Lendfers, met witte jas links, was er met zijn dochtertje Toosje op uit gegaan om de soldaten te verwelkomen. Dit gedeelte van Zuid-limburg werd bevrijd door de 2th Armored Division "Hell on Wheels". Op deze foto zien wij verder: Wiel Salimans, Annie Driessen, Van Galen, Mevr. Haverkamp, Al Erens, Offermans, Houben, Ria Lendfers, Mevr. Scholl met dochter, Schoonbrood en Gerrit Heitbrink. Bron: Paul Borger + Tom Peeters |
|
18 september 1944 In het geniep worden de laatste zich terug trekkende Duitse troepen gefotografeerd op de Klinkertstraat. Bron: Lenie Habets - van Son |
|
18 sept 1944 Duitse troepen blazen de aftocht op de Hommerterweg. Zij trekken richting de Akerstraat-Noord. De foto is genomen uit het zolderraam van de familie Boesten - Hommerterweg 123, ter hoogte van bakkerij Hagendoren. Bron: Familie Boesten |
|
Duitse soldaten trekken zich terug richting Amstenrade. Komende van de Hommerterweg, lopen zij via de Amstenraderweg, naar de Patersweg. Bron: Familie Boesten In het midden een Duits gasmasker met bus, zoals gedragen door de Duitse troepen. Bron: Internet |
|
18 sept 1944 Deze Amerikaanse Stuart tank bemanning houd een pauze in de velden achter de Patersweg. Hierna rukt men op richting Amstenrade en Treebeek. Links op de achtergrond zijn de contouren zichtbaar van de Staatsmijn Emma. Bron: Familie Boesten De M3 Stuart is een Amerikaanse lichte tank uit de Tweede Wereldoorlog. De tank heeft een gewicht van rond de 10 tot 15 ton, met een 37mm-kanon en een bepantsering van ongeveer 20mm tot 35mm. Zijn maximumsnelheid is 56 km per uur. De M5 Stuart was een verbeterde versie met een gelaste achterkant. De M3-serie heeft een rechthoekige voorkant en een schuine achterkant waarvan de delen vastgemaakt zijn met klinknagels. De M3A3 werd compleet gelast voor Lend-leasedoeleinden. De M5 heeft een schuine voorkant en een rechthoekige achterkant met een kleine verhoging die totaal werd gelast. Bron: Wikipedia |
|
Via de velden en akkers achter de Patersweg, rukken de Amerikaanse tanks op richting Amstenrade en Treebeek. De foto is genomen uit het zolderraam van de familie Boesten - Hommerterweg 123. Bron: Familie Boesten |
|
Op de grens tussen Hoensbroek en Amstenrade houden twee Amerikaanse soldaten een praatje met de lokale schoonheden. Bron: Rijckheyt |
|
Amerikaanse eenheden, trekken Hoensbroek-Treebeek binnen via de Akerstraat-Noord ter hoogte van de Hommerterweg-Treebeekstraat. Zij worden gadegeslagen door de toegestroomde bewoners. Bron: Paul Borger |
|
Gevangen genomen collaborateurs, al hurkend wachtend op hun transport naar het kasteel, waar ze gevangen werden gezet. Zij worden bewaakt door mannen van de OD (orde dienst). Deze foto is genomen aan de voet van de Heisterberg te Hoensbroek. Bron: J. Chiaradia |
|
Bewoners van Hoensbroek kijken naar de eindeloze rijen voorbijtrekkende Amerikaanse troepen. Bron: Lenie Habets - van Son |
|
Bewoners van Hoensbroek kijken naar de eindeloze rijen voorbijtrekkende Amerikaanse troepen. Bron: Lenie Habets - van Son |
|
Hoensbroek 19 September 1944 Bij het Gemeentehuis zal ivm de bevrijding weer officieel de Nederlandse vlag worden gehesen, hierna zal de Burgemeester de bevolking toespreken. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) |
|
De Nationale driekleur hangt door heel Hoensbroek. De bevrijding is een feit! Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
"Nederland is weer vrij" - "Leve Oranje" Etalage van de meubelwinkel Beckers aan de Akerstraat-Noord direct na de bevrijding. Bron: Jo Chiaradia |
|
Links: Tekening van de bevrijding van Hoensbroek met op de achtergrond de Staatsmijn Emma. Rechts: Huisvlijt mbt de bevrijding van Hoensbroek op 18 september 1944. Bron: Gemeente Brunssum + Internet |
|
Op woensdag 20 september werden twee omgekomen Duitse soldaten, Josef Sahlmann (rechts) en Heinrich Alfs (links) door hun gevangengenomen Duitse kameraden op het kerkhof van Hoensbroek begraven (zie beide foto's). Later, tijdens de jaren vijftig, werden deze militairen op de Duitse soldatenbegraafplaats te Ysselsteyn (Venray) in Noord-Limburg herbegraven. Op 25 september zond burgemeester Martin een brief met foto’s van de doodskisten naar de ouders van de omgekomen Duitse militairen. Hij verzekerde hen dat hun zonen met gepaste eer volgens de katholieke ritus begraven waren. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) |
|
De graven van Josef Sahlmann en Heinrich Alfs op de Duitse soldatenbegraafplaats te Ysselsteyn (Venray) in Noord-Limburg. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) |
|
Deze Amerikaanse Half-track met luchtdoelgeschut, staat daar waar tegenwoordig de visvijvers liggen tussen Lotbroek en de oude afvalberg van de ON-mijn (Heerlerheide), wat tegenwoordig een wandelgebied is. Op deze foto zien wij Antje Rood en Ria en Annie Heuts. Bron: A. Jager-Heuts |
|
"Baby Mine" 463 Anti-Aircraft Artillery Battalion - Hoensbroek. De foto’s zijn genomen eind september 1944, in de achtertuin van de woning v.d. familie Buurman aan de Terveurdtweg. De soldaten: v.l.n.r: George, Al, Rocky, en Joe waren hier ingekwartierd. Op de achtergrond zien wij de woningen aan de Broekstraat en de torens van de staatsmijn Emma. Op de onderste foto, de woning van de familie Buurman aan de Terveurdtweg. Bron: W. Minten |
|
"Baby Mine" 463 Anti-Aircraft Artillery Battalion - Hoensbroek. De foto’s zijn genomen eind september 1944, in de achtertuin van de woning v.d. familie Buurman aan de Terveurdtweg. De soldaten: George, Al, Rocky, en Joe waren hier ingekwartierd. Op de achtergrond zien wij de woningen aan de Broekstraat en de torens van de staatsmijn Emma. Bron: W. Minten |
|
"Baby Mine" 463 Anti-Aircraft Artillery Battalion - Hoensbroek. Foto is genomen eind september 1944, in de achtertuin van de woning v.d. familie Buurman aan de Terveurdtweg. Bron: W. Minten |
|
"Hoot Mon" Amerikaanse soldaat Frank Ferguson bemant een Bofors 40mm kanon. Het Bofors 40 mm kanon is een luchtdoelgeschut (anti-aircraft / multi-purpose autocannon) in de jaren 1930 ontworpen door de Zweedse wapenfabrikant AB Bofors. Het was een van de meest gebruikte AA kanonnen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op de achtergrond de woningen aan de Wilhelminastraat (links) en Broekstraat (rechts). Bron: W. Minten |
|
Amerikaanse soldaat op een Bofors 40mm kanon. Deze foto is genomen eind september 1944, in de achtertuin van de woning v.d. familie Buurman aan de Terveurdtweg. Op de achtergrond zien wij de woningen aan de Broekstraat. Bron: W. Minten |
|
"Hoot Mon" 40 mm Bofors kanon in de achtertuin van de woning v.d. familie Buurman aan de Terveurdtweg. Op de achtergrond zien wij de woningen aan de Wilhelminastraat (links) en Broekstraat (rechts). Op de onderste foto zien wij op de achtergrond meneer en mevrouw Buurman, de opa en oma van W. Minten. Bron: W. Minten |
|
Mevrouw Lenders poseert voor een Amerikaanse jeep. Zij staat met de rug naar de Amstenraderweg. Het tegenover liggende pand is van bakker Hagedoren. Familie Lenders had vroeger een levensmiddelen winkel met koloniaalwaren. In dit pand tegenover bakker Hagedoren is nu friture Fred gevestigd. Fred is een kleinzoon van Mevr. Lenders. Bron: Emil Bernardi |
|
Portret van de Amerikaanse soldaat Erskine Jones. Jones behoorde tot de transporttroepen ten tijde van de bevrijding van Hoensbroek. Hierbij raakte hij bevriend met de familie van P. Offermans (Opa en Oma Van der Sluis). De twee andere foto's zijn genomen voor het bedrijf van Van der Sluis, N.V. de Plaatwellerij (Dependance Hoensbroek). De plaatwellerij lag aan de doodlopende, Verlengde Klinkertstraat vlakbij station Hoensbroek. Op de foto rechtsboven zien wij familie Van der Sluis met de twee inmiddels bevriende Amerikaanse soldaten, waarvan Erskine Jones, de linker is. De "zwarte" soldaten waren volgens Mevr. Van der Sluis, aanvankelijk erg schuchter. Terwijl in de Verenigde Staten de segregatie hoogtij vierde, traden de inwoners van Hoensbroek hen vriendelijk tegemoet. P. Offermans + H. Heltzel (klik hier voor meer informatie mbt Erskine Jones - Pdf file) |
|
Pater ten Dijk in gesprek met twee Amerikaanse soldaten. Op de achtergrond ligt aan de overkant van het spoor de houthandel Stassen Marres nabij het station van Hoensbroek. Bron: Paul Borger + F.J. Meulenberg |
|
De Amerikaanse soldaat "Alexander Sobol" stuurt deze brief op 14 november 1944 (dagtekening stempel) aan zijn ouders in Amerika. Uit de stempels blijkt verder dat hij was ingedeeld bij de "7th Tank Division", en dat de brief verstuurd werd vanuit APO (Army Post Office) 257 te Hoensbroek. Bron: Frans Willems |
|
Begrafenis van Henk Beijers, Pieter Gielen en Hendrikus Stienstra op 23 november 1944 te Hoensbroek (Kerkhof St.Jan Evangelist - Grote St.Jan, Hoensbroek-Centrum). Zij zijn omgekomen bij een ontploffing tijdens de ontruiming van een munitiedepot in Ten Esschen. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) |
|
Begrafenis van Henk Beijers, Pieter Gielen en Hendrikus Stienstra op 23 november 1944 te Hoensbroek (Kerkhof St.Jan Evangelist - Grote St.Jan, Hoensbroek-Centrum). Zij zijn omgekomen bij een ontploffing tijdens de ontruiming van een munitiedepot in Ten Esschen. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) |
|
Met dit affiche attendeerde de Nederlande regering in 1944/45 haar burgers op de levensgevaarlijke nasleep van het oorlogsgewoel. Vaak kwam die waarschuwing te laat. Bron: Heemkundevereniging Brunssum |
|
Rijksvoogdijkinderen - Kasteel Hoensbroek 1944 In de oorlog vonden van december 1942 tot 1946 de zusters van de Congregatie van het arme kind Jezus met rijksvoogdijkinderen onderdak in het kasteel. Zij kwamen van Velsen, waar de Duitsers massaal huizen afbraken voor het maken van schootsvelden op de zee. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
"Zuster Marie Pascale leidt haar troepen naar de overwinning" Amerikaanse soldaten lopen hand in hand met kinderen gekleed in Volendammer klederdracht. Onze bevrijders konden zo thuis laten zien dat ze in Holland waren geweest. Locatie - Kasteel Hoensbroek. In de oorlog vonden van december 1942 tot 1946 de zusters van de Congregatie van het arme kind Jezus met rijksvoogdijkinderen onderdak in het kasteel. Zij kwamen van Velsen, waar de Duitsers massaal huizen afbraken voor het maken van schootsvelden op de zee. Doordat deze kinderen er woonden is het kasteel in de oorlogstijd niet door militairen gebruikt. De congregatie was sinds 1908 in Velsen actief met enkele scholen en een internaat voor tot zo'n 160 onder voogdij geplaatste kinderen. In oktober 1942 maakte de bezetter bekend dat het internaat, ‘Meerzicht', ontruimd moest worden voor de aanleg van vijf kilometer verdedigingswerk in de duinen. Onder leiding van moeder Francisca Cruce (M.L. Vaessen) werd naarstig gezocht naar nieuwe huisvesting. De provinciaal overste van de congregatie, Clementina - het moederklooster was in Simpelveld -, wist dat er voor kasteel Hoensbroek een bestemming gezocht werd. De bewaard gebleven kroniek van Meerzicht bericht: "Er is een prachtkasteel in Hoensbroek, een ophaalbrug, groote binnenplaats, weer een ophaalbrug, prachtzalen, twee vleugels zijn verwarmd. Rondom ligt het kasteel in het water, alles wat uit een raam valt, ligt in het water. Nog iets reusachtigs, iedere zuster krijgt een eigen kamer en iedere kamer heeft een gemakje. Een pracht ridderzaal, die kan kapel worden. Moeder krijgt een staf, want bij zoo'n slot behoort een abdis. Allen zijn vol enthousiasme. Het zou haast jammer zijn als we niet gingen." Toen de goedkeuring kwam, ging voor 32 zusters en 160 kinderen vanaf 9 december de verhuizing naar Hoensbroek van start. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) |
|
Op 23 december ‘was het zoover, dat voor iedere afdeeling een slaapzaal en een woonkamer gereed was, dus konden we samen kerstfeest vieren..... Kerstmis in den vreemden. In de laatste dagen van de oorlog dreigde even de huisvesting door de SS van hogere officieren. Gelukkig kon een lang verblijf voorkomen worden. Op 17 en 18 september 1944 schuilden zo'n vijftig Hoensbroekenaren in de kelders van het kasteel. Toen deze naar huis konden omdat de bevrijding een feit was, zijn in de bijgebouwen van het kasteel meteen NSB'ers en anderen die iets met de vijand te maken hadden, opgesloten. De arrestanten kwamen uit het hele gebied tussen Sittard en Simpelveld. Het verblijf van de ongeveer 450 NSB'ers en zo'n 50 Rijksduitsers ‘die bij de mijnen iets op de kerfstok hadden' zorgde voor de nodige overlast voor de zusters en kinderen, hoewel het niet ontbrak aan gedegen toezicht door Amerikaanse soldaten. De gevangenen werden ingezet om de grachten schoon te maken en mijnarbeid te verrichten. Via de Kouvenderstraat liepen ze onder bewaking dagelijks naar de Staatsmijn Emma om daar te werken. Later werden deze mensen in een interneringskamp op De Dem ondergebracht. De zusters kregen regelmatig bezoek van Amerikaanse soldaten, die het kasteel kwamen bezichtigen. De zusters organiseerden voor hen ontspanningsavonden met kleine toneelstukjes door de kinderen en dansjes en zang van bloemen uitdelende meisjes in klederdracht en met oranje en rood-wit-blauwe sjerpen. Permanente huisvesting in het kasteel bleek begin 1946 te duur voor de zusters. De ‘kleinen' verhuisden naar een kindertehuis in Slagharen en de ‘grooten' naar Simpelveld. De laatste kinderen en zusters vertrokken op 1 en 2 juni 1946. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) (Het kindertehuis kasteel Hoensbroek - Pdf file) Bron: Het land Van Herle |
|
Bovenste foto: Amerikaanse soldaten dragen kinderen gekleed in Volendammer klederdracht op hun arm. Onderste foto: Amerikaanse soldaten kijken aandachtig naar kinderen gekleed in Volendammer klederdracht, welke hier een dansje opvoeren. Onze bevrijders konden zo aan het thuisfront laten zien dat ze in Holland waren geweest. Op de achtergrond ziet U kasteel Hoensbroek. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) |
|
Veel Amerikaanse militairen werden bij Hoensbroekse gezinnen ingekwartierd. Deze groepsfoto is genomen bij de familie Palmen thuis in de Oranjestraat in Nieuw-Lotbroek. Dhr. Palmen was slager. Bron: Paul Borger + T. Ermers |
|
Familie Smeets-Voncken met de Amerikaanse soldaat Art Venberg. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
Bovenste foto: In de bevrijdingstijd was de Sint Jansschool het hoofdkwartier van het Amerikaanse XIII-e Lergerkorps. Dit korps had in november 1944 grote verdienste bij het veroveren van de Duitse plaats Geilenkirchen tijdens het offensief Queen. Dat offensief had als doel het veroveren van de Westwall, ook wel de Siegfriedlinie genoemd, de verdedigingslinie langs de Duitse westgrens. Terwijl het Amerikaanse volkslied gespeeld wordt, salueren de soldaten op de speelplaats van de Sint Jansschool op 15 december 1944 bij het uitreiken van de onderscheidingen aan de mannen door Maj. Gen. Alvan C. Gillem Jr. Onderste foto: Op 15 december 1944 feliciteert Maj. Gen. Alvan C. Gillem Jr. de 1st Lt. Stuart J. Seborez van het 113th Cavalerie Recon (Mechanized) Troop tijdens het uitreiken van de Bronze Star op het hoofdkwartier van het Amerikaanse XIII-e Legerkorps. De Bronze Star wordt verleend voor moed en/of tot dankbaarheid strekkend gedrag. Andere, hogere Amerikaanse onderscheidingen, zijn de Silver Star voor moed en de Legion of Merit voor tot dankbaarheid strekkend gedrag. Bron: Paul Borger + H. Heltzel |
|
Uitgelaten kinderen bij een truck met hulpgoederen die het Rode Kruis na de bevrijding in 1944 naar Hoensbroek bracht. Bron: Paul Borger + J.F. Straeten |
|
Kaart met het pad dat de mannen van de 633RD Engineers Light Equipment Company volgden dwars door Europa. Tijdens hun bevrijdingstocht deden zij ook Hoensbroek aan. Bron: Hans Weening |
|
Jack Bice was een fotograaf bij de luchtverkenningsdienst van het Amerikaanse XIII Corps. Hij deed o.a. dienst in Engeland, Frankrijk, België, Nederland en Duitsland. Na de oorlog was hij o.a.; schilder, componist en hield hij zich op experimenteel vlak bezig met fotografie, film en computer. Op deze foto zien wij Jack gewapend met camera bij een verkenningsvliegtuig staan. Meestal waren dit "Piper Cub" toestellen die o.a. vlogen vanaf Amstenraderveld (huidige Brunssum). Jack verbleef enige tijd in Hoensbroek, waar hij was ingekwartierd bij de familie De La Roy. Bron: Hans Weening |
|
Baby Joop Kersten op schoot bij de Amerikaanse bevrijder James Hamilton. James was met enkele kameraden ingekwartierd bij de familie Kersten van de Akerstraat-Noord 134 (firma De Bij) De winkel stond vol met bedden voor de Amerikanen. Als de tijd het toeliet deden ze mee aan het huiselijk verkeer. Omdat er zes kinderen rondliepen moesten ze hun geweren in de slaapkamer van mijn ouders op bed leggen waarna de deur op slot ging. Op een dag had mijn oudste broer Piet een geweer te pakken ,de deur was niet op slot. Hij richtte op al de kinderen behalve op mij ik lag in de box. Hij wilde stoer doen. Hij zette het geweer terug tegen de muur en het ging af tot grote schrik van iedereen. Het gat in het plafond was nog jaren later te zien. Bron: Joop Kersten |
|
Hier zien wij een grote groep mensen voor het pand van de familie Kersten (NV De Bij) aan de Akerstraat-Noord te Hoensbroek. Rechts op de foto kijkt men de Hommerterweg in. In dit grote pand waren dan ook meerdere bevrijders ingekwartierd. Bron: Joop Kersten |
|
Twee Amerikaanse soldaten voor het Luxor-theater aan de Akerstraat (nu Akerstraat-Noord). Op het infobord boven de ingang zien wij nog de teksten: "Movies Daily" en "29 Lets Go". Rechts twee oude Posters "aanplakbiljetten" van het Luxor-theater. Op 1 maart 1979 trad in dit zelfde Luxor-theater de bekende Nederlandse Rockband "Herman Brood And His Wild Romance" op. In een bomvolle, en dus uitverkochte Luxor, verzamelde zich die avond vlak na carnaval een uitgelaten publiek. Men had er wel zin in. Die tijd was volgens mij ook het hoogtepunt van Hermans "muzikale" carrière. De elpee Shpritsz en de bijbehorende hit Saturday Night waren een groot succes. Het optreden van HB&HWR werd een waar spektakel. Het publiek ging compleet uit z’n dak en ging niet zachtzinnig te keer. Dat bleek wel de volgende dag. Het hele interieur stond op z’n kop, brandblussers leeggespoten en op het herentoilet hing geen pisbak meer aan de muur. Het was net dat de teek nog overeind stond. De Luxor staat nog steeds als een monumentale getuige van een zinderende tijd tussen twee decennia (seventies & eighties) aan de Akerstraat Noord. Dit roemruchte eerste concert van de Cha Cha tour betekende gelijk het einde van de voormalige bioscoop Luxor als poptempel. Er heeft nooit meer een optreden plaatsgevonden (Tekst: Rene Arets) Bron: Paul Borger + F.W. Boumans-Willems + H.R. Rulkens |
|
In de Lucassschool aan het Horstplein waren in 1944 militairen gelegerd en de tanks stonden rondom het plein. We zien hier de kinderen van Hein Scholl, die vanuit zijn winkel met lampen e.d. deze foto nam. Op de tank zitten: Miem, George, Jo, Mac en het hondje Pollie. Ondeugende George kroop naderhand alleen in deze tank en liet tot schrik van iedereen de koepel draaien. Deze Amerikaanse tank in een Britse uitvoering is een Self-Propelled M10 Achilles met een 17 pounder kanon en ontworpen om tegen tanks te vechten. Het was een zogenaamde tankjager, die gevreesd was bij de Duitsers. Ook was achter de school een benzinedepot waar regelmatig jerrycans werden "geklauwd" (gestolen), om als vlot te dienen op het ondergelopen plein. Bron: Paul Borger + G. Scholl |
|
Op het dak van het "Gezellenhuis" aan de Heisterberg te Hoensbroek zittend v.l.n.r: Jan Homans, Tonnie Geldhof en Frits Faro. Onderste foto: de trapladder naar het dak van het gezellenhuis. Bron: F. Faro |
|
Een Amerikaanse M10 tank destroyer rolt over de Heisterberg te Hoensbroek. Foto genomen vanaf het dak van het "Gezellenhuis". Bron: F. Faro |
|
Heisterberg-Hoensbroek. Onderste foto: Er heerst een flinke drukte voor de "Palace Bioscoop". In het café ernaast is de "Battle School" gevestigd. De trucks op de foto zijn van Engelse makelij Bron: F. Faro |
|
Een tank rolt over de Kouvenderstraat in Hoensbroek. Bron: F. Faro |
|
Militair verkeer op de Kouvenderstraat in Hoensbroek. Op de achtergrond het gebouw van de mijnspoorwegdienst, alwaar de directie van het mijnspoor zetelde. Bron: F. Faro |
|
Een Britse "Bren Carrier" rolt over de Kouvenderstraat. Links ziet U het gebouw van de mijnspoorwegdienst, en op de achtergrond de staatsmijn Emma. Bron: F. Faro |
|
Amerikaanse soldaten welke ingekwartierd waren bij de familie Verstraten uit Hoensbroek. Bron: Rijckheyt |
|
Amerikaanse soldaten welke ingekwartierd waren bij de familie Verstraten uit Hoensbroek. Bron: Rijckheyt |
|
Ook de Amerikaanse soldaat Bill Swindell was bij de familie Verstraten ingekwartierd. Bron: Rijckheyt |
|
De Amerikaanse soldaat Bill Z was tijdens de bevrijding van Zuid-Limburg ingekwartierd bij de familie Ramaekers van de St. Josephstraat 11 te Hoensbroek. Ook na de oorlog werd er nog met enige regelmaat gecorrespondeerd. Dhr Ramaekers was portier bij de Staatsmijn Emma. Bron: Marianne Brassé-Kessels |
|
Dhr Ramaekers portier bij de Staatsmijn Emma te Hoensbroek. Hier deelt hij penningen uit aan de mijnwerkers. Elke kompel (mijnwerker) had een uniek nummer, dat op een penning was geslagen. Deze penning kreeg men bij de portier mee, en werd bij de ingang van de schacht afgegeven. Aan het einde van de dienst werd de penning weer opgehaald, en afgeleverd bij de portier. Op deze wijze kon men controleren of er geen kompels in de mijn waren achtergebleven. Bron: Marianne Brassé-Kessels |
|
De ingekwartierde soldaten stuurden naarmate zij verder door Europa trokken steeds foto's, kaarten e.d. toe. Het is onbekend wie deze Amerikaanse soldaat is, welke bij een kapotgeschoten gebouw ergens in Duitsland staat. Bron: Marianne Brassé-Kessels |
|
De ingekwartierde soldaten stuurden naarmate zij verder door Europa trokken steeds foto's, kaarten e.d. toe. Ook hier is het tafereel onbekend! Bron: Marianne Brassé-Kessels |
|
Deze Britse soldaten waren tijdens de bevrijding van Zuid-Limburg ingekwartierd bij de familie Ramaekers van de St. Josephstraat 11 te Hoensbroek. Deze foto werd genomen in de tuin van de familie Ramaekers. Links op de achtergrond zien wij nog de schacht van de Staatsmijn Emma. Bron: Marianne Brassé-Kessels |
|
Ook deze Britse soldaten waren tijdens de bevrijding van Zuid-Limburg ingekwartierd bij de familie Ramaekers van de St. Josephstraat 11 te Hoensbroek. Links: R. Manship uit Shepton Mallet - Somerset England, Midden: Onbekend, Rechts: Frank, welke op de achterzijde schreef "To Ma from Frank". Bron: Marianne Brassé-Kessels |
|
"Tommie en de Keukenmeid" Oorlogsliedje over de liefde van een Britse soldaat voor een Hollandse Keukenmeid. Opgetekend door Dhr. Ramaekers van de St. Josephstraat 11 te Hoensbroek. Bron: Marianne Brassé-Kessels (klik hier voor het liedje - Pdf file) |
|
Ook de Engelse soldaten A.Parrott (bovenste foto) en B.Lock, beide met pijp, waren tijdelijk ingekwartierd bij de familie Verstraten in Hoensbroek. Bron: Rijckheyt |
|
Engelse soldaat, na de bevrijding ingekwartierd bij de familie Verstraten. Bron: Rijckheyt |
|
De familie Capel met twee Britse militairen op de Weustenraedtstraat te Hoensbroek. Op de achtergrond zien wij nog de schachttoren van de Staatsmijn Emma. Rechts lag een oude melkfabriek. Op de foto zien wij; Vader Chris, moeder Gees en de twee zonen Jaap en Dirk Capel met twee onbekende Britse soldaten. Bron: Hanny Hoks-Capel |
|
Twaalf van de zeventien kinderen uit het gezin Gubbels-Creemers poseren met drie Britse militairen, welke bij hun thuis waren ingekwartierd. Bron: M. Ermers-Gubbels |
|
In de bevrijdingstijd werden veel militairen bij particulieren ingekwartierd, zo ook bij de familie Köppen aan de Amstenraderweg. Op de foto staan de vier Britse militairen, die bij hen en de buren verbleven (E. Burrows 2e van links).. Het waren monteurs van de Aan- en Afvoer troepen die in de buurt van de oude paterskerk voertuigen moesten repareren. ook werd er, onder de poort in een berging, richtapparatuur voor mortieren gekalibreerd. Op de achtergrond de panden van lunchroom Wevers en Knibbeler. Deze foto is genomen in de achtertuin van de familie Köppen - Amstenraderweg 96 (vroeger 64). Naast de Britse soldaten zien wij het echtpaar Bor (de buren), en Martin en Doortje Köppen. Martin Köppen heeft nog enige tijd gecorrespondeerd met een van deze soldaten. Bron: Martin Köppen |
|
Hier zien wij de de bovenstaande Britse soldaat E. Burrows uit 29 South Walls, Stafford England, samen met zijn vrouw en hond. Deze foto liet E. Burrows achter na zijn inkwartiering bij de familie Köppen. Martin Köppen heeft nog enige tijd met Burrows gecorrespondeerd. Bron: Martin Köppen |
|
Ingekwartierde Britse militairen, bij de familie Ten Haaf-Humblet aan de Beatrixstraat 61 te Hoensbroek (huidige Grubbelaan). Omdat Koninklijke namen door de bezetter werden verboden, werd de straatnaam tijdens de oorlog omgedoopt tot Tunnelstraat Links: Stanley Wright - Rechts: Robert Dragee. Bron: Familie Noordbruis |
|
Sergeant Daniel K. Tourman nam deze foto's op 1 maart 1945. Amerikanen werken hier aan hun materieel, welke zij op de markt hebben uitgestald. Op de onderste foto zien wij een Jeep de Hoofdstraat inrijden. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) |
|
Bovenste foto: Op 5 maart 1945 geschoren op de Markt in Hoensbroek. Op de achterkant van deze foto schrijft de Amerikaanse militair Sgt. Daniel Fourman "Danny", dat ze hem ook de oren hadden gekortwiekt! Onderste foto: "Danny" and Fieny. Sgt. Daniel Fourman heeft hier een lolletje met Fieny. Dit gebeurde kort nadat hij tevoren geknipt was op de aangrenzende Markt van Hoensbroek. Deze foto is genomen op 5 maart 1945 in de Hoofdstraat. Bron: Paul Borger + Heemkundevereniging Hoensbroek + F.W. Boumans-Willems |
|
"Giel Driessen in Amerikaans uniform" Dhr. Driessen heeft in Hoensbroek altijd een kruidenierszaak gehad. Deze heette de Concurrent. Daarnaast heeft hij altijd op de Staatsmijn Emma gewerkt. Na de bevrijding van Hoensbroek kwamen er veel militairen bij hun over de vloer in de Kouvenderstraat. Giel heeft toen waarschijnlijk voor de flauwekul een uniform van een van deze militairen aangetrokken. Want zo'n "auwehoer" (citaat kleinzoon) was hij wel. Giel Driessen stierf in de zestiger jaren. Bron: Marianne Schmetz Driessen + Jeu Cloos |
|
Bewakingstroepen van het doorgangskamp kasteel Hoensbroek. Hier verbleven enige tijd gevangengenomen collaborateurs, NSB'ers en Nederlandse SS’ers. Enkele van hen werden vervolgens op vrijwillige basis verdeeld over verschillende Bewarings- en Verblijfskampen “Mijnkampen”. Door als ondergronds mijnwerker dienst te doen hoefde men niet naar het gevang! In deze bewaakte kampen genoot men een grote mate van “vrijheid”. Bron: Webmaster (klik hier voor het verhaal van een gevangene - Pdf file) De Binnenlandse Strijdkrachten (BS). De BS was verdeeld in Stoottroepen en Bewakingstroepen. In het nog bezette deel van Nederland werden de Stoottroepen aangeduid als 'Strijdend Gedeelte (SG) der BS'. De mannen van de Stoottroepen moesten afkomstig zijn uit het gewapend verzet. De Bewakingstroepen werden 'gevormd uit hen, die zich beschikbaar hebben gesteld om op den dag der bevrijding en daarna orde en rust te handhaven c.q. te herstellen'. Zij zouden pas bij de bevrijding de straat op gaan. Bron: Wikipedia |
|
Jan van de Weijer was 1ste luitenant en kampcommandant op kasteel Hoensbroek alwaar veel vermeende "landverraders" NSB’ers” en SS’ers gevangen zaten. Hij was commandant vanaf het einde van de Tweede Wereldoorlog totdat hij de 16e december 1949 met groot verlof ging. Bron: Fam v.d. Weijer |
|
Terugkeer van mensen die verplicht in Duitsland te werk waren gesteld en die in Hoensbroek de bevrijding van de rest van Nederland hebben afgewacht. Hier bij station Hoensbroek nemen zij afscheid van vrienden en gastgezinnen. Bron: Rijckheyt (centrum voor regionale geschiedenis) |
|
Na de bevrijding waren er bevrijdingsfeesten. De wens naar vrede wordt door deze wagen duidelijk uitgebeeld. Op de wagen staat met trompet Hennie Pot (nu Camminga) als een van de vredesengelen. Deze foto is genomen op de Ridder Hoenstraat. Bron: Paul Borger + A.M. Camminga |
|
5 mei 1945 Kinderen vieren "Bevrijdingsdag" (het officiële einde van de oorlog). Deze foto werd genomen op de Wilhelminastraat ter hoogte van de Broekstraat. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
Het "Kapotte Huis" aan de Heisterberg in 1946. Voor zover als bekend, is dit huis tijdens de oorlog getroffen door bommen of granaten. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
Op 10 mei 1946 vierde Hoensbroek bevrijdingsdag met vele hoogtepunten. Een daarvan was de bevrijdingsoptocht, die door het dorp trok met vele versierde wagens en mooie groepen. Hier een van de wagens met ervoor de mensen, die deze wagen maakten. Het is helaas onbekend wie dit zijn. Aan de Nederlandse leeuw, de oranje strikken op het revers van de jassen en de tekst; Een voor allen, allen voor een is duidelijk te zien wat de boodschap van deze wagenbouwers is. Bron: Paul Borger + Welters |
|
Hier trekt de zelfde wagen door de Metten. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
"Een voor allen, Allen voor een" Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
"Gedenk Onze Helden" In de periode na 1945 zijn jarenlang vele oranje optochten gehouden, waarbij ook de buurtverenigingen werden ingeschakeld. We zien hier in 1948 de trotse buurtvereniging van de Nieuwstraat met hun wagen, die oproept de gesneuvelde Nederlandse soldaten te gedenken. Voor de wagen v.l.n.r: ?, Peskens, Van der Velde jr, opper Aartsen, Palant, Penders, Haanen jr, H. Bouwens, Haanen sr en Van der Velde sr. Bron: Paul Borger + Wijers |
|
Bevrijdingsfeesten op de Markt te Hoensbroek. Bron: Heemkundevereniging Hoensbroek |
|
Purple Heart Medal Memorial Plaque TEC 5 Charlie T Hudson 559 AAA AW BN US ARMY 16 December 1944 Deze plaquette werd onthuld op 17 december 2005, Grubbelaan - Hoensbroek. Bron: Webmaster |